amerykańska okładka

Erin Morgenstern wykreowała świat, który swoją aurą bliższą magii niż iluzji skłania czytelnika do zafascynowania owym cyrkiem-niecyrkiem. Cyrk jest tylko miejscem wydarzeń, opakowaniem bombonierki pełnej plastycznych opisów niesamowitych zjawisk. 




Całość opisanej historii opiera się na stworzonym klimacie, który intryguje czytelnika. Nie uważam, aby Cyrk Nocy był wybitnym dziełem, jednak ma w sobie część opisywanej magii, której pragnie każdy, który wybiera tę powieść jako swoją lekturę. Morgenstern dodatkowo ulokowała akcję swojej powieści na przełomie XVIII i XIX wieku, co dla nas jest równie odległe jak świat rządzący się magią. Przecież iPady do magii nie pasują. 

Sami bohaterowie mogliby się w dzisiejszych czasach nie odnaleźć. Poza tym właśnie taki dawny cyrk ma klimat. Jednak odchodząc na moment od tego klimatu, o którym piszę w co drugim zdaniu, muszę na chwilę zatrzymać się przy wykrowanych postaciach. Ponieważ jestem trochę rozczarowana schematycznymi charakterami bohaterów, którzy mają złych nauczycieli, a sami są piękni i dobrzy. Trochę to we mnie godzi, jednak przyznaję, że Marcus zdobył moją sympatię pewną zachowawczością. Przypuszczałam, że będzie to jeden z typowych literackich romantyków w melonikach na głowie. Cieszy mnie jego inność. I też wyobrażam sobie tylko jedną osobę, która potencjalnie mogłaby go zagrać w ekranizacji.

japońska okładka

Niestety, jak pomysł na książkę był ciekawy, tak przypuszczam, że Morgenstern nie potrafiła poradzić sobie z samym zakończeniem, które wybucha nie wiadomo skąd, jest chaotyczne i całkowicie różne od poprzednich stron powieści. Na początku nie zorientowałam się, o co chodziło, może jestem za mało inteligentna, albo końcówka jest po prostu naciągana.

Jestem wdzięczna autorce za to, że oszczędziła swoją historię i zatrzymała się na jednym tomie. Uważam, że przeciąganie tego wątku na parę części po prostu zniszczyłoby jakąś wyjątkowość, jaka kryje się w czarno-białych namiotach Le Cirque des Rêves. 

Podsumowując, Cyrk Nocy to książka bazująca przede wszystkim na silnym oddziaływaniu na wyobraźnię czytelnika. Wciąga ze swoim magicznym światem, momentami zbytnio przedłuża bieg akcji, jednak nie rozczarowuje. Końcówka natomiast powoduje, że odbiorca zastanawia się "co ja właśnie przeczytałam?". Szkoda. Uważam, że warto sięgnąć po ten kawałek literatury młodzieżowej. 

Jeśli ktoś jest zainteresowany, to wklejam link do gry powstałej na podstawie książki. Sama nie grałam, ponieważ trzeba stworzyć tam konto, a ja i tak mam już konta na prawie wszystkich portalach społecznościowych. Szastam moim emailem jak popadnie.
KLIK KLIK

Jestem zachwycona twardą okładką tej książki. Pewna osoba pochwaliła się nią na tumblrze.


Pozwolę sobie wstawić link do filmu z yt, gdzie ktoś pięknie stworzył fanowski zwiastun potencjalnego filmu na podstawie książki Morgenstern.